#sobota(dla)Poety [1]

Dla niektórych poezja kojarzy się z językiem polskim w gimnazjum bądź liceum, przykrym studiowaniem i analizowaniem niezrozumiałych wierszy. Niby coś nam się kojarzy, że był sobie taki Gałczyński, Kasprowicz bądź Herbert. Ale gdy przychodzi moment by przypomnieć sobie jakiś ich utwór, to pojawia się problem. Ja miałam to szczęście, że moja szkoła zainwestowała w świetną polonistkę, która rozbudziła we mnie miłość do poezji, za co jestem jej wdzięczna. Postaram się przynajmniej raz w tygodniu na blogu wprowadzić moje ulubione słowo pisane - poezję. 

A konkretnie przybliżyć wam postać jakiegoś poety i jego twórczość. Mam nadzieję, że was nie zanudzę. Zobaczymy jak się ten element sprawdzi. 

To zaczynajmy! 

Zacznę od poety współczesnego, świetnego mężczyzny z dużym pokładem wrażliwości. Gdyby nie fakt, że urodził się w 1957 r. i jest starszy od mojego taty, to bym mogła oddać mu swoje serce w opiekę. 
Krzysztof Pieczyński- polski aktor, poeta i pisarz; działacz społeczny. Ale dla mnie ważna jest jego rola poety w współczesnej Polsce. Miałam 12 lat, gdy po raz pierwszy spotkałam się z jego twórczością. 

****

Odległość pomiędzy tobą a mną ukochana 

zakreśla nieistniejące granice wszechświata 

oto ja jestem początkiem a ty jego końcem 

wielkie niezmierzone nie do wyobrażenia 

a czasami można go zamknąć w twojej dłoni

                             

12 letnie dziecko nie jest w stanie zrozumieć tych słów, pełnych miłości 
i niebanalnego romantyzmu. Ten wiersz 4 lata później ponownie stanął mi na drodze a czytając go czułam się jakby był to mój pierwszy raz. To naprawdę ciekawe, że pewne rzeczy doceniamy 
z perspektywy czasu. W tym urok poezji- to czym ona dla nas jest to wszystko kwestia pory dnia, godziny 
a nawet tego czy zdążyliśmy wypić rano kawę. Wiersz ten pochodzi z tomiku ,,Słońce mruczy'', jest to rok 2000. Ogólnie jest to naprawdę świetny zbiór wierszy Pieczyńskiego, zazdroszczę kobiecie, do której te wiersze są kierowane. 
  

****

Spać

Pod powiekami słońce mruczy 

kochać ludzi przez Ciebie 

i nie móc kochać 

Ciebie przez ludzi  

Nie jestem miłośniczką romansów, ale wiersze o miłości to jest coś co kocham. Czuję wtedy falę ciepła na sercu, bo to dla mnie najintymniejsza forma przekazania uczucia w postaci słów. To próba obrania miłości 
w kształt. Rzecz niemożliwa ale niektórzy udowadniają, że się da. 

****

Jeśli wiesz jak całować 

okalecz swoje usta 

Jeśli wiesz jak dotykać 

odetnij swoje ręce 

Jeśli wiesz jak patrzeć 

wydłub swoje oczy 

Jeśli wiesz jak kochać 

odejdź ode mnie 

Jeśli nie wiesz tego 

zostań na wieki ze mną

Jednak nie tylko miłość możemy w jego twórczości odnaleźć. Krzysztof Pieczyński to postać bardzo odważna, wyjechał za granicę do Ameryki co zaowocowało wydaniem ,,Listów z Ameryki''. Jak każdy artysta, miał moment w swoim życiu, że trochę się pogubił, zaczął za dużo pić. Aktualnie uważany jest za postać kontrowersyjną która walczy z kościołem. Nie bez powodu motyw Boga przewinął w jego poezji. 

 ****

Rozmawiaj ze mną 

Przecież wiesz, że za chwilę wszystko się skończy 

Zapadnie cisza 

Rozmawiaj ze mną teraz 

Gdy się zbudzisz o świcie 

Przywita Cię słońce i piękny dzień 

Przywita Cię ptaków śpiew 

Otworzysz usta, z których święcone wody 

Pokryją ból i gniew 

Dlatego milczysz 

A mówię ja 

Szczerze jak wiatr w polu 

Nad niepoświęconym zwieszam głowę 

Do niebios podnoszę wzrok 

Ty milczysz 

Zostawiasz mnie Boże

Jest to wiersz kontrowersyjny jak na czasy w których był pisany. To jeszcze XX wiek. Poeta nie boi się tematu tabu. Jego autentyczność w tym co tworzy, skradła moje serce. Pomimo tego, że przez większość kojarzony jest jako aktor ,,Na dobre i na złe'', to ja zapamiętam go jako poetę wrażliwego, który nie tworzył dla sławy i pod publikę. Myślę, że jest w tym coś ujmującego, 
co o tym sądzicie? Jak podoba wam się ten pomysł wpięcia poezji pomiędzy recenzje? Myślicie, że jest na nią miejsce?

FIZYKA 

Dusza to życie 

życie to dusza i ciało 

dusza lżejsza o ciało 

odpływa 

ciało lżejsze o duszę 

tonie

Cleosev